9 Nisan 2013 Salı

on
Ankara
 
Seksenli yılların sonu
Doksanlı yılların başıydı
Seninle ilk karşılaşmamız
Korkmuştum senden Ankara
Çok büyük gelmiştin bana
Erkeklere bebe
 kızlara gız
 ve sana 
Angara demeyi ben sende öğrendim.
 
Ve sonra birçok şeyi
Simidi mesela
 En güzeli sendeymiş meğer
Meğer ben kışları boşuna sızlanmışım
Senin yanında kış
 İlkbahara denkmiş Amasya da
Ayaz adını sanki senden almış gibi
 Gururludur sabahları
 
Sen Ankara
Acımasız tarafımsın benim
Sokaklarında ıslıkdan başka bir şey çalmadığım
 her sokak arasında içime ağladığım
Başkent denilen
Ama aslında başımın üstünde tepinen
Hala anlayamadığım
 Büyük bir mahallesin.
 
Sende yaşanan her mevsim hakkını verir insana
Kışın bezdirir yazın terletir
Öyle ılıman falan olmak yok yani
Ya buz ya buhar yakışır sana
Adına çok şiir yazılan İstanbul a inat
Sakinsin çoğu zaman
Hiç düşündün mü Ankara
Senide fetheden biri olsaydı diye.
 
Ne garip isimleri vardır yavrularının
Mesela Şentepe
Halbuki hiç de gülmez oradakiler
Uzun, uzun binalardan oluşur adına inat
Demetevler
50 yıllıktır en az Yenimahalle
 Hep sende yaşadım en fırtınalı aşklarımı
 O kadar anlamlıydı ki
Hiç terk etmedim yalnızlığı
 
İlk girişte sana
Ne gülmüştük arkadaşlarla
Satılık yazıyordu kocaman kayalarda
Nerden bilirdim
O kayalar villa olacak yıllar sonra
Neden telaşlısın diye bu kadar
Çok düşünmüşümdür
Sonra anladım ki sen sakinsin Ankara
Asıl telaş seninle yaşamaya çalışan insanlarda
Evet
Öyle zordur ki seninle yaşamak
 
İlk gezdiğimde vücudunu otobüsle
Anladım ki bu yük sana ağır Ankara.
 
Hani her şehre bir renk vermek gerekse
Sana illaki gri düşerdi
Çünkü o zamanlar gök tıpkı yolların gibiydi
Yani anla işte be Ankara
Bir zamanlar diyorum havan çok kirliydi
Haber olurdun her sabah televizyonlara hatırlasana
Küçüktüm ben o zamanlar
                                                
Hani şu meşhur marş da olmasa
Hiç bir şey bilmiyordum hakkında
Ankara nın taşına bak gözlerimin yaşına bak
Senin taşın hala meşhur da
Gözlerde yaş kalmadı ağlayacak…

1 yorum:

  1. Can Yücel Sevgi Duvarı Şiiri
    Sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
    Kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
    Dilimizde akşamdan kalma bir küfür
    Salonlar piyasalar sanat sevicileri
    Derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
    Yakanda bir amonyak çiçeği
    Yalnızlığım benim sidikli kontesim
    Ne kadar rezil olursak o kadar iyi
    Kumkapı meyhanelerine dadandık
    Önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi
    Aramızda görevliler ekipler hızır paşalar
    Sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
    Öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri
    Çöpçülerin elleriyle okşardın beni
    Yalnızlığım benim süpürge saçlım
    Ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi
    Baktım gökte bir kırmızı bir uçak
    Bol çelik bol yıldız bol insan
    Bir gece sevgi duvarını aştık
    Düştüğüm yer öyle açık seçik ki
    Başucumda bir sen varsın bir de evren
    Yalnızlığım benim çoğul türkülerim
    Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi.
    Can Yücel Sevgi Duvarı Şiiri

    YanıtlaSil